Khvanchkara is a naturally semi-sweet red wine of the highest quality. It is made from Alexandrouli and Muzhuretuli grape varieties. A specific wine-growing zone located in the Racha region of the Ambrolauri district. Vineyards are situated at an altitude of 450 – 750 meters above sea level. The Khvanchkara microzone extends along the right bank of the Rioni River for 35 – 40 km, protected by high slopes of the gorge and includes such villages as Bostana, Guardia, Khvanchkara, Sadmeli, Abanoeti, Tola, Bareuli, Chrebalo and others including Ambrolauri.Vineyards are also found on the left bank of the Rioni along the Northern Rachinsky slope. A dark ruby color characterizes Khvanchkara wine with a velvety, harmonious, sophisticated taste and a pleasantly sweet fruity aroma. The alcohol content is 10.5 – 12.0%, the sugar concentration is 30-50 g / dm, the acidity is 5-7 g /dm. The widespread production of Khvanchkara began in 1932. This day the first secretary of the Telavian Communist Party, knowing how Joseph Stalin loved Khvanchkara, decided to bring the sprouts of Aleksandrouli and Muzhuretuli grapes to Kakheti and began production of the Kakhetian Khvanchkara. However, his expectations was not destined to come true. Kakhetian Khvanchkara changed its taste and was not as good as the real Racha’s Khvanchkara. Joseph Stalin found out about this and send message to Kakhetians: you have an excellent Saperavi grape variety. Try to create semi-sweet wine from Saperavi, according to Racha technology. Indeed, semi-sweet wine from Saperavi grapes harvested in the Kindzmareuli microzone turned out to be one of the best wines with dark pomegranate color, a pleasant sweetish, highly developed harmonious taste, giving off the raspberry aroma. The official date of production of Kindzmarauli is considered 1942.
ხვანჭკარა უმაღლესი ხარისხის ბუნებრივი წითელი ნახევრადტკბილი ღვინოა. მზადდება ალექსანდროულისა და მუჟურეთული ჯიშის ყურძნისაგან. „ხვანჭკარას“ მევენახეობის სპეციფიკური ზონა მდებარეობს რაჭაში, ამბროლაურის რაიონში. სამრეწველო ვენახები ძირითადად განლაგებულია ზღვის დონიდან 450-750 მეტრი სიმაღლის საზღვრებში. მიკროზონა ვრცელდება მდინარ რიონის მარჯვენა სანაპიროს გასწვრივ 35-40 კმ მანძილზე, მაღალი ქედებით დაცულ ქვაბულში. მოიცავს სოფლებს ბოსტანა, ღვარდია, ხვანჭკარა, სადმელი, აბანოეთი, ტოლა, ბარეული, ჭრებალო და სხვა ამბროლაურის ჩათვლით. სულ 904 ჰექტარი. ვენახები გვხვდება აგრეთვე მდინარე რიონის მარცხენა სანაპიროზე რაჭის ქედის ჩრდილო დაქანებებზე. ღვინო „ხვანჭკარა“ ხასიათდება მუქი ლალისფერი შეფერვით; ხავერდოვანი, ჰარმონიული, და დახვეწილი გემოთ , სასიამოვნო სიტკბოთი, ხილის ტონებით და ჯიშური არომატით. ხვანჭკარის მოცულობითი სპირტშემცველობა შეადგენს 10,5-12,0%-ს, შაქრის მასური კონცენტრაცია 30-50 გ/დმ³, ტიტრული მჟავიანობა 5-7 გ/დმ³. ხვანჭკარას ფართო წარმოება დაიწყო 1932 წლიდან. იმდროისთვის ქალაქ თელავის კომუნისტური პარტიის პირველმა მდივანმა იცოდა რა სტალინის დამოკიდებულება „ხვანჭკარას“ მიმართ გადაწყვიტა ჩამოეტანა ალექსანდროულისა და მუჟურეთული ვაზის ნერგები კახეთში და აქ დაეწყო ხვანჭკარას წარმოება. შედეგმა მოლოდინი ვერ გაამართლა. კახეთში წარმოებულმა ღვინო „ხვანჭკარამ“ შეიცვალა გემო და არც ისეთი კარგი იყო, როგორც რაჭის „ხვანჭკარა“. იოსებ სტალინმა გაიგო ეს ამბავი და შეუთვალა კახელებს: „თქვენ ძალიან კარგი ჯიშის ყურძენი გაქვთ კახეთში – „საფერავი“. სცადეთ საფერავისაგან დააყენოთ იგივე ტექნოლოგიით ნახევრად-ტკბილი ღვინო“. და მართლაც საფერავისაგან დამზადებული ნახევრად ტკბილი ღვინო „ქინძმარაული“ მუქი ბროწეულისფერი შეფერვით, გემოზე ჰარმონიული, სრული, ხავერდოვანი, დახვეწილი, სასიამოვნო სიტკბოთი, ხილის ტონებით და ჯიშური არომატით, გახდა ერთ ერთი საუკეთესო ღვინო. მისი ახალგაზრდა, ოდნავ ხისტი ტანინები, ძალიან კარგად ერწყმოდა ბუნებრივ სიტკბოს, რაც ღვინოს კიდევ უფრო მეტ მომხიბვლელობას ანიჭებდა. ქინძმარაულის საქარხნო წარმოება საქართველოში დაიწყო 1942 წელს.
თქვენს მიერ Luxury wine from Georgia – ში ნაყიდი თვითეული ბოთლი ღვინო ერთი პატარა აგურია ნიუ იორკის ქართული მართმადიდებელი ეკლესიის მშენებლობაში.
Хванчкара это природное полусладкое красное вино наивысшего качества. Оно производится из виноградных сортов Александроули и Мужуретули. Специфическая зона виноградорства расположена в области Рача Амбролаурского района. Виноградники простегаются на высоте 450 – 750 метров над уровнем моря. Микрозона Хванчкары распространяется по правому берегу реки Риони на 35 – 40 км, защищенные высокими склонами ущелья и включает такие села как Бостана, Гвардиа, Хванчкара, Садмели, Абаноети, Тола, Бареули, Чребало и другие включая Амбролаури. Всего на 904 гектара. Виноградники встречаются и по левому берегу Риони по Северному Рачинскому склону. Вино Хванчкара характеризуется темно рубиновым цветом с бархатистым, гармоничным, утонченным вкусом и приятно сладким фруктовым ароматом. Содержание спирта составляет 10.5 – 12,0%, концентрация сахара 30-50 г/дм, кислотность 5-7 г/дм. Широкое производство Хванчкары началось с 1932 года. Бывший в то время первый секретарь Телавской коммунистической партии, зная как Иосиф Сталин любил Хванчкару, решил привезти ростки сортов винограда Александроули и Мужуретули в Кахети и начать производство Кахетинской Хванчкары. Однако его ожиданиям не суждено было оправдаться. Кахетинская Хванчкара изменилась на вкус и была не такой хорошей как Рачинская настоящая Хванчкара. Иосиф Сталин узнал об этом и сказал кахетинцам: у Вас есть прекрасный сорт винограда Саперави. Постарайтесь из Саперави создать полусладкое вино по Рачинской технологии. И действительно, полусладкое вино из винограда Саперави собранное в микрозоне Киндзмареули оказалось одним из наилучших вин с темно гранатовым цветом, приятным сладковатым, сильно развитым гармоничным вкусом, отдающим ароматом малины. Официальной датой производства Киндзмараули считается 1942 год
